عکسی وحشتناک از ریه یک بیمار بدحال کرونایی
در این روزهای کرونایی اخبار متعددی از این بیماری می شنویم که در یکی از آن ها روزنامه memleket ترکیه با انتشار این عکس نوشت: این مرجان یا سیمان نیست، بلکه ریه یک بیمار شدید کروناویروسه
ریه ها در ویروس کرونا هدف اصلی هستند.همچنان که ویروس تکثیر شده و به سمت نای و ریه ها پیشروی میکند، میتواند مشکلات تنفسی بیشتری مانند برونشیت و پنومونیا را ایجاد کند و بدنبا ارسال سلولهای ایمنی به ریه برای مقابله با آن واکنش نشان میدهد.
کرونا ویروس به طور رسمی SARS CoV-2 (مختصر شده سندروم تنفسی کروناویروس دو) نامیده میشود. ویروس میتواند با تنفس وارد بدن شود (وقتی فردی در نزدیکی سرفه میکند) یا از طریق تماس با سطح آلوده و سپس مالیدن دست به صورت. این ویروس ابتدا سلولهایی که گلو، راههای هوایی و ریه ها را فرش کردهاند، آلوده کرده و آنها را تبدیل به کارخانه کروناویروس میکند. در نتیجه ویروس های جدید بسیار زیادی تولید میشود تا سلول های بیشتری را آلوده کنند.
در این مرحله ابتدایی شما بیمار نبوده و بعضی از افراد شاید هرگز علائمی نشان ندهند. دوره کمون، زمان بین آلودگی و ظهور اولین علائم بسیار متفاوت است، ولی به طور متوسط ۵ روز است.
بیماری خفیف
این چیزی است که بیشتر افراد تجربه خواهند کرد. کووئید ۱۹ عفونت ملایمی است که از هر ۱۰ نفر ۸ نفر را درگیر میکند و علائم اصلی آن سرفه و تب میباشد. بدن درد، سوزش گلو و سردرد هم محتمل هستند ولی حتمی نیستند.
تب نتیجه پاسخ سیستم ایمنی شما به آلودگی و عفونت است. سیستم ایمنی ویروس را به عنوان دشمن مهاجم تشخیص داده و بدن را با آزاد سازی مواد شیمیایی به نام سایتوکاین از وجود یک مشکل آگاه میکند. همین باعث تشدید سیستم ایمنی و ایجاد بدن درد و تب میشود.
سرفه در ابتدا خشک است (محتویاتی همراه ان نیست) و احتمالاً این امر به خاطر تحریک شدن سلولها ناشی از آلوده شدن آنها به ویروس است. برخی از افراد شروع به سرفه همراه با خلط میکنند، مخاط ضخیم حاوی سلولهای مرده ریه که توسط ویروس کشته شدهاند.
این علائم با استراحت، مایعات فراوان و پاراستامول درمان میشوند و نیاز به مراقبت های تخصصی بیمارستانی ندارند. این مرحله حدود یک هفته طول میکشد. اکثر افراد بهبود مییابند چون سیستم ایمنی بدن آنها با ویروس مقابله کرده است. با این حال برخی از آنها درگیر نوع بدتری از کووئید ۱۹ میشوند.
در حال حاضر این بهترین چیزی است که در مورد این مرحله میفهمیم. با این وجود مطالعاتی وجود دارد که نشان میدهد این بیماری میتواند علائمیکه بیشتر شبیه سرماخوردگی است را نشان دهد، مانند آبریزشبینی.
بیماری شدید
اگر بیماری پیشرفت کند به خاطر واکنش بیش از حد سیستم ایمنی خواهد بود. سیگنال های شیمیایی (سایتوکاین ها) باعث ایجاد التهاب میشوند که باید با دقت تنظیم و تعدیل شود. التهاب بیش از اندازه میتواند باعث آسیب در بدن شود.
دکتر ناتالی مکدرموت از کینگز کالج لندن گفت :این ویروس باعث عدم تعادل در پاسخ ایمنی میشود. التهاب بیش از حد وجود دارد که چگونگی ایجاد این تاثیر را نمیدانیم. به التهاب ریه ها پنومونیا گفته میشود.
اگر میتوانستیم از دهان تا نای و لوله های ریز درون ریه ها سفری داشته باشیم، در نهایت به کیسههای هوایی کوچک میرسیم. اینجاست که اکسیژن به خون منتقل و دی اکسید کربن از بدن خارج میشود. اما در پنومونی این کیسه های کوچک از آب پر میشوند و مشکلات تنفسی و تنگی نفس را در پی دارد. بعضی از افراد برای نفس کشیدن به دستگاه تنفس مصنوعی احتیاج پیدا میکنند. بر اساس اطلاعات رسیده از چین این مرحله ۱۴ درصد از افراد را تحت تاثیر قرار میدهد.
نحوه ورود ویروس کرونا به بدن
بیماری وخیم
تخمین زده میشود که ۶ درصد از موارد به سمت وخامت میروند. در این مرحله بدن شروع به شکست خوردن میکند و احتمال جدی مرگ وجود دارد. مشکل این است که سیستم ایمنی اکنون از کنترل خارج شده و باعث آسیب به بدن میشود. وقتی فشار خون به سطح خطرناکی پایین بیاید میتواند منجر به شوک سپتیک شود. اندام ها به درستی کار نمیکنند تا جایی که به طور کامل از کار میافتند.
سندرم دیسترس تنفسی حاد ناشی از التهاب گسترده در ریه هاست که باعث توقف اکسیژن گیری مورد نیاز برای بقای بدن میشود. همچنین احتمال اختلال کلیه ها و در نتیجه تصفیه نشدن خون و آسیب روده ها نیز وجود دارد. دکتر بهارات پانخانیا اظهار داشت: این ویروس چنان التهاب گسترده ای را ایجاد میکند که بدن تسلیم میشود و به نارسایی چند عضو منجر میشود. اگر سیستم ایمنی نتواند جلوی ویروس مقاومت کند در هر گوشه بدن گسترش مییابد که باز صدمات بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
درمان در این مرحله بسیار تهاجمیخواهد بود و میتواند اکسیژناسیون غشایی برون پیکری باشد. این در اصل یک ریه مصنوعی است که خون را از طریق لوله های ضخیم از بدن خارج، سپس آن را اکسیژن دار و دوباره به داخل بدن پمپ میکند. اما سرانجام آسیب میتواند به میزان کشندگی برسد و ارگانها دیگر قادر به زنده نگه داشتن بدن نیستند.
ارسال نظر